karac'oğlan

—Küstürdüm güzeli güldüremedim
Küsme, güzellerin şâhı isen de!
İndiririm güzel seni havadan,
Bir gözleri kanlı üveyk isen de

Kız da der ki: —Bu sözünü tutmazam
Senin de meyline meyil katmazam
Zülfümden bir teli kokulatmazam
Allah’ın sevgili kulu isen de

—Ala bulut gibi göğe ağarım
Sulu sepken gibi yere yağarım
Olanca ömrümü sana sunarım.
Kız seni boşarım âhu isen de.

Kız da der ki: —Bu sözüne küserim
Zülfün teli ile seni asarım
Tuna’nın kalesi benim hisarım,
Gelemen üstüme Ali olsan da

Oğlan der ki: —Kız kaleni yıkarım
Taşın toprağını suya dökerim
Yüksekten üstüne köprü kurarım
Geçerim Tuna’nın seli isen de.

—Tâ ezelden çalınmışsın kaleme
Küçücüksün dayanaman belâma
Sırrımı vermezsen ele âleme,
Gel sarılak oğlan, deli isen de.

Ne imiş de Karac’oğlan neyimiş
Gönül havalandı, karlı dağ imiş
Kız seni sınadım ökçen yoğ imiş
Sarmam seni güzel, huri isen de..

Sol taraf

“Fikret aile yaşamına son derece bağlıydı. Bütün yüreğini eşine ve çocuğuna vermişti… Bazen yan yana gittiğimiz zaman, Fikret’in birdenbire gülümseyerek yer değiştirdiğini ve beni sağına aldığını görürdüm. Bakışlarımız karşılaşır gülüşürdük. ‘Anladım, pardon’ der takılırdım. Sol yanında kalp vardı ve o kalp bütünüyle eşinindi. Kalp tarafına kimsenin geçmemesi gerekirdi… Sol yanına kimseyi almadığını orasının sadece bir kişiye özel olduğunu söylemişti.”

Hüseyin Cahit Yalçın, Edebiyat Anıları

Asalet boyda değil soyda,incelik belde değil dilde,doğruluk sözde değil özde,güzellik yüzde değil yürekte olmalı..

abhaz atasözü