Tevekkül etmek o kadar önemli ki, mutlulukla, üzüntüyle ilgili kişisel gelişim kitaplarında yazan şeyin özü tek klimeyle bu:TEVEKKÜL.
Sen, kendine malik değilsin. Kendi hayatını kendine yükleyip zahmet çekme; çünkü hayatı veren O'dur. İdare eden de O'dur. Sen misafirsin, fuzuli olarak karışma, karıştırma! Yaptığı her işinde bir nevi lütuf var.
Keşke bunları sürekli aklımda tutabilsem veyahut da uygulayabilsem.Bilmek başka uygulamak başka.Bugünlerde hayatım aslında normal seyrinde güzel gidiyor, ama ben o kadar karamsar ve herşeyden o kadar şikayetçiyim ki kendime ve etrafımdakilere dünyayı dar ediyorum.Hiçbir yapılan karşılıksız kalmaz ise bu yaptıklarımın cezasını çekeceğim muhakkak gibi görünüyor.Başıma birşey geldiğinde ama ben hiçkimseye bişey yapmadım ki, ben kimsenin kötülüğünü düşünmüyorum ki gibi avunmalar işe yaramıyor.Demek ki yapmışım .Bilerek veya bilmeyerek.Neyse artık akıllı, uslu, edepli bir kız olucam.Belki bundan soınra dualarım kabul olunur.
"Edep bir tac imiş nur-u Hüdadan
Giy ol tacı emin ol her beladan."
